Hell of a ride & Great walk

Laten we beginnen bij eergisteren.
Jonny en ik kwamen in Tongariro National Park Village aan en wilden nadat we onze tassen op de dorm (slaapzaal) hadden gezet een kleine wandeling gaan maken. De dag erna zouden we gaan beginnen met de Tongariro Northern Circuit, een wandeltocht van 3-4 dagen die we in 2 dagen wilden doen. Moet lukken! We begonnen te lopen en kwamen bij een winkeltje waar ze mountainbikes verhuren, na even informeren zaten we al op het zadel en waren we begonnen met een makkelijke tocht die ongeveer 3 uur zou duren. Eerst omhoog de berg op, de benen voelen goed van ons allebei en het gaat lekker. Bovenop de berg hadden we een prachtig uitzicht en vanaf hier was het alleen maar downhill. De man die ons de bikes had verhuurd gaf ons de optie dat hij ons aan het einde van de trail op kwam halen of dat we om zouden keren en de trail terug zouden fietsen. Er zou ook nog een andere manier zijn om terug te komen en dat was over de weg. Wij kozen voor het 2e, je hoeft ons niet op te komen halen jonge wij komen er wel! Zo gezegd zo gedaan en toen we na een heerlijke afdaling beneden aankwamen besloten we nog even door te fietsen tot we een kaart tegenkwamen. Hierop stond dat het ongeveer 30 km terug naar het stadje zou zijn over de weg. Aangezien we bijna alleen maar downhill over een mountainbikepad zijn gegaan kozen we voor de weg. We hadden geen eten of drinken meegenomen omdat meneer van de verhuur zei dat we niet heul lang onderweg zouden zijn. Toch hadden we al best wat dorst gekregen aangezien we al 2 uur in de zon aan het fietsen waren. We komen bij een school en twijfelen nog even om hier naar water te vragen maar fietsen door, domste beslissing. De verharde weg verandert in een grindpad dat constant uphill is, omhoog dus. Het is nog best prima, wat slechte liedjes zingen en omringd door weilanden met jonge stieren, schapen en koeien fietsen omringd door bergen. Maar het begint steiler en steiler te worden. De omgeving wordt droger en de zon brandt in onze nekken. Een kleine stroompje met water langs het pad maar het staat meer stil dan dat het naar beneden stroomt, niet drinken dus. Jonny blijft bij bijna iedere bocht zeggen dat dit de laatste berg omhoog is maar het blijft maar omhoog gaan na iedere bocht. Weer een stroompje met water langs de weg en deze verleiding konden we niet meer weerstaan, 1 slokje dan! We stappen op onze fietsen en Jonny loopt af en toe ipv fietsen, ik blijf zo veel mogelijk op de fiets omdat we de komende 2 dagen nog 8 uur per dag moeten gaan lopen. De weg blijft maar omhoog gaan, de zon branden maar het uitzicht wordt steeds mooier naarmate we hoger en hoger komen. We zien een huis en bellen aan of we wat water kunnen hebben/kopen, niemand thuis. Weer een stroompje langs de weg en we pakken 2 slokjes die 3 mondvolle slokken worden. Gesloopt maar we moeten verder! We komen aan op de top en kunnen dus naar beneden. Hier aangekomen proberen we bij nog een paar huizen water te krijgen, niemand doet open totdat een meneer open doet en ons 2 glazen de man geeft, GENIETEN! De man zegt dat we weer uphill moeten, hmm. Na een paar verschikkelijke bergen over dit keer een verharde weg komen we na een tocht van 50 km aan bij de verhuur. Beste voorbereiding ever voor onze wandeltocht!

Vroeg opstaan en om 07:15u zitten we in de shuttlebus naar de start van de tocht. We gaan om de vulkaan mount doom (lord of the rings) lopen en zijn van plan de eerste dag ook nog naar de top van mt doom te gaan. Veel mensen halen we in het begin in en we gaan lekker. We lopen hetzelfde tempo en aangezien Jonny geen dagrugzak heeft (?!) dragen we de mijne om en om. We draaien het pad op om naar de top van de vulkaan te lopen en Jonny zegt: 'Bas jonge, dit gaat me nooit lukken!' Het was al erg warm en we wisten dat we nog een dikke 6 uur moesten lopen als we weer terug kwamen van de top dat in totaal 3 uur zou duren. Toch wilde ik het heel graag doen maar je bent met 2en dus liepen we het normale pad verder. Wederom weer een super mooie omgeving, dit keer volledig vulkanisch dus geen planten bomen maar alleen steen. Na een paar klimmetje en afdalingen komen we bij een bord waarop staat dat het nog maar 1.5 uur naar de hut is waar we zouden overnachten en het was nog maar 12 uur! Terug en naar de top was geen optie meer dus een broodje gegeten op een zijtak van ons pad dat naar een meer groot meer ging. We lopen door naar de hut en lopen de tijden die op de bordjes staan aan flarden, waar 3 uur voor staan doen wij nog geen 2 uur lopen over! En ja we nemen af en toe een pauze. Aangekomen bij de hut zagen we iets wat we niet hadden verwacht. Ik heb wat huttentochten in Oostenrijk gedaan en deze waren redelijk luxe misschien maar dit was basic. Grote stapelbedden met matrassen die een zeiltje over zich heen hadden, alleen een gastoestel en water. Verder wat stoelen en een tafel, that's it. Gelukkig hadden we noodles meegenomen maar een pannetje om water in te koken hadden we niet. Ook niks om ons te vermaken deze komende 6 uur minimaal. Een jonge vrouw die om ons moest lachen gaf ons een stok kaarten en we konden uiteindelijk ook haar pannetje en bestek lenen. Met kleren aan gingen we op het matras liggen en gelukkig was het best warm! Om 21u gingen we slapen en om 24u werd ik wakker, KOUD! De jas die mijn kussen was ging over mijn voeten en mijn arm werd mijn kussen. Slapen zat er niet meer in en om 6uur stonden we naast ons bed en om 6.15 waren we weer aan de wandel. Eerst een 3 uur durende tocht naar de volgende hut om vanuit daar een 5 uur durende tocht naar het eindpunt Whakapapa Village te maken. De benen voelen weer goed, liedjes worden gezongen en lopen weer door die verbluffend mooie omgeving. Deze dag was vooral wat vlakker en tegen het middaguur waren we al in het dorpje! Nu nog naar Naional Park Village.. Bij informatie kregen we het telefoonnummer van het hostel zodat zij ons tegen betaling op konen komen halen. Eerst maar eens proberen te liften dan! Na een half uurtje zater we bij 2 oudere britse mannen, die naar NZ waren gekomen om naar motorraces te kijken, op de achterbank. In het hostel een paar biertjes op de tocht gedronken en op tijd het bedje in, gesloopt..
Vandaag gaan we met een nieuwe bus dus nieuwe groep via River Valley naar Wellington. Daar blijf ik 2 nachten en vanuit daar naar het zuidereiland om te beginnen met een 3-daagse kajak/wandeltocht in Abel Tasman National Park! Sweet as!

Komt er sneeuw met kerst in NL? Hier niet :)